ৰেলগাড়ীত | In a Train | Jawaharlal Nehru
ৰেলগাড়ীত | In a Train
মূল ইংৰাজীঃ
জৱাহৰলালা নেহৰু
বন্ধুবৰ্গই মোক প্ৰায়ে প্ৰশ্ন কৰে, “আপুনি কেতিয়া পঢ়ে?” মোৰ জীৱনটো বিভিন্ন ধৰণৰ সৰু-সুৰা কাম-কাজেৰে পৰিপূৰ্ণ, ইয়াৰ কিছুমান নিশ্চয় উপকাৰী আৰু আন কিছুমানৰ উপকাৰীতা সম্পৰ্কে সন্দেহ আছে। কিতাপৰ লগত বন্ধুত্ব স্থাপন কৰা আৰু সিহঁতৰ মোহনীয় পৃথিৱীৰ লগত বসবাস কৰাটো সহজ নহয় য’ত ভয়ানক ৰাজনীতিৰ ব্যস্ততাই আমাৰ ডেকা আৰু যুৱকসকলক নিঃশেষ কৰি আছে আৰু আমাৰ দিন আৰু ৰাতিৰ সময় ভক্ষণ কৰি আছে যি সময় আমি অধিক উপযুক্ত বিভাজনৰ দ্বাৰা অধিক সুখজনক কাম-কাজত ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰিলোহেঁতেন। তথাপি এই ভয়ানক কাম-কাজৰ মাজত ৰাজনীতিৰ পৰা আঁতৰত থকা অৱস্থাত মই কিছু কিতাপ পঢ়িবলৈ সময় উলিয়াই লওঁ। মই সদায় সফল নহওঁ। কিন্তু মোৰ সৰহভাগ অধ্যয়ন ৰেল ভ্ৰমণকালত সংঘটিত হয় যিহেতু মই এই বিশাল দেশখনৰ মাজেদি ইফালে-সিফালে ভ্ৰমণ কৰিব লগা হয়।
তৃতীয় শ্ৰেণী আৰু মধ্যৱৰ্তী শ্ৰেণী পঢ়া-শুনাৰ বাবে বা আন কোনো কামৰ বাবে আদৰ্শ ঠাই নহয়। কিন্তু মোৰ সহযাত্ৰীসকলৰ বন্ধুত্বপূৰ্ণ সহযোগিতা আৰু ৰেল বিভাগৰ কৰ্মচাৰীসকলৰ সৌজন্যতাই মোৰ বাবে পৰিস্থিতি ভিন কৰি তোলে। কিন্তু মই ৰেল ভ্ৰমণৰ সকলো অভিজ্ঞতা লাভ কৰিছো বুলি ভাও জুৰিব নোৱাৰো। কিছুমানে মোৰ সংগ লাভ কৰিবলৈ জোৰ দিয়ে আৰু সিহঁতৰ সৌজন্যমূলক আচৰণে মোৰ ভ্ৰমণত সন্তুষ্টিদায়ক মানৱীয় স্পৰ্শ দিয়ে। এয়া নহয় যে মই বিৰক্তি ভাল পাওঁ বা ইয়াক বিচাৰি যাওঁ। মই তৃতীয় শ্ৰেণীত ভ্ৰমণ কৰিবলৈ আসক্ত এই কাৰণে যে ইয়াত কিবা গুণ আছে বা কোনো নীতি জড়িত আছে সেয়া কিন্তু নহয়। প্ৰধান বিবেচনাৰ বিষয়টো হৈছে টকাৰ, আনাৰ আৰু পাইৰ। তৃতীয় শ্ৰেণী আৰু দ্বিতীয় শ্ৰেণীৰ ভাড়াৰ মাজত ইমানেই পাৰ্থক্য যে মাত্ৰ অতিপাত প্ৰয়োজনৰ খাতিৰতহে মই দ্বিতীয় শ্ৰেণীৰ বিলাসিতাৰ মাজত ভ্ৰমণ কৰো।
আগৰ দিনবোৰত, এক যুগ আগতে, মই ৰেলত ভ্ৰমণ কৰি থকা সময়ত বহুত লিখিছিলোঁ। কিন্তু এতিয়া মই ৰেলত লিখা কামটোৰ অভ্যাস এৰি পেলালো। সম্ভৱতঃ মোৰ শৰীৰটো এতিয়া কম নমনীয় হ’ল আৰু ই সহজে নিজকে ভালদৰে মিলাই ল’ব নোৱাৰে। আগতে শৰীৰটো চলন্ত ৰেলৰ জোকাৰণিৰ লগত অভ্যস্ত আছিল। কিন্তু ৰেল ভ্ৰমণৰ সময়ত মই পঢ়িব পঢ়াতকৈ অধিক কিতাপ বাকচত কঢ়িয়াই ফুৰো। যদিও কোনোবাই পঢ়িব নোৱাৰে তথাপি লগত কিতাপ লৈ ফুৰাটোত এক সন্তুষ্টিকৰ অনুভৱ আছে।
এই ভ্ৰমণটো সুদূৰ কৰাচীলৈ এটা দীৰ্ঘ ভ্ৰমণ আছিল। ইউৰোপৰ আধা ৰাস্তাত, বায়ুযানত কৰা ভ্ৰমণৰ পিছত, এই ভ্ৰমণত বিভিন্ন বিষয়ৰ কিতাপেৰে মোৰ বাকচটো ভৰ্তি আছিল। মই অভ্যস্ত থকা মতে, মই ইন্টাৰমেডিয়েট শ্ৰেণীত ভ্ৰমণ আৰম্ভ কৰিছিলো। কিন্তু তাৰ পিছদিনাখন, লাহোৰত ভয়ঙ্কৰ উত্তাপ আৰু ধূলি-বালিয়ে মোৰ দৃঢ়তা হ্রাস কৰি দিছিল আৰু মই দ্বিতীয় শ্ৰেণীৰ বিলাসিতাত ভ্ৰমণ কৰিব লগা হ’ল। এনেদৰে মধ্যমীয়া আৰামদায়ক অৱস্থাত মই সিন্ধু মৰুভূমিৰ মাজেদি গৈছিলো। এই ভ্ৰমণতো আমাৰ বন্ধ ডবাৰ বিন্ধাৰ মাজদি সৰু-সৰু ধূলি চাৰিওপিনৰ পৰা সোমাই আমাৰ ওপৰত তৰেপ তৰেপ পৰিছিল আৰু উশাহৰ বাবে বায়ু গধূৰ কৰি তুলিছিল। মই গৰম সহ্য কৰিব পাৰো কিন্তু ধূলি-বালি সহ্য কৰিবলৈ খুব টান পাওঁ।
মই এই দীৰ্ঘ ভ্ৰমণত পঢ়া এখন কিতাপ আছিল এডৱাৰ্ড উইলচন নামৰ এজন প্ৰখ্যাত আৰু অসাধাৰণ মানুহজনৰ বিষয়ে, তেওঁ আছিল পক্ষী প্ৰেমী আৰু জন্তু প্ৰেমী আৰু এন্টাৰ্কটিকা অঞ্চলত মৃত্যুলৈকে স্কটৰ সংগী আছিল। কিতাপখনৰ প্ৰতি মোৰ দুগুণ আবেদন আছিল। কাৰণ ই আহিছিল আন এজন বিখ্যাত ব্যক্তিৰ পৰা। ই আছিল এ. জি. ফ্রেজাৰৰ পৰা দিয়া এক উপহাৰ, যিজন আছিল পশ্চিম আফ্রিকাৰ অছিম’টা কলেজৰ অধ্যক্ষ। ই হৈছে আফ্রিকাৰ শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ অতুলনীয় কীৰ্তিস্তম্ভ যিটোক এই গৰাকী ব্যক্তিয়ে অতি কষ্ট আৰু সহানুভূতিৰ সৈতে গঢ়ি তুলিছিল।
বালিময় অসহ্যকৰ সিন্ধু মৰুভূমিটো ৰেলৰে পাৰ হৈ যোৱাৰ লগে লগে মই এন্টাৰ্কটিকা অঞ্চলৰ বিষয়ে আৰু তাৰ পৰিৱেশৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ কৰা মানুহৰ বিষয়ে, মানুহৰ সাহসৰ বিষয়ে যিয়ে শক্তিশালী প্ৰকৃতিক জয় কৰিছিল, মই পঢ়ি গৈছিলো। উচ্চ প্ৰচেষ্টা আৰু বন্ধুবৰ্গৰ প্ৰতি আনুগত্য, নিজকে পাহৰি যোৱা আৰু আসন্ন দুৰ্ভাগ্যৰ সন্মুখতো মুখত ৰসিক হৈ থকাৰ এক অবিশ্বাস্য কাহিনী। ই কিয়? সংশ্লিষ্ট ব্যক্তিসকলৰ কোনো সুবিধাৰ বাবে নহয়, আনকি বিজ্ঞানৰ নিৰ্দিষ্ট উপকাৰীতাৰ বিষয়ে স্পষ্টভাৱে কোনো জনকল্যাণৰ বাবে নহয়। তেন্তে কিয়? ই আছিল মাত্ৰ মানুহৰ ভিতৰত থকা সাহসৰ বাবে, শক্তিৰ বাবে, যিয়ে কেতিয়াও নত স্বীকাৰ নকৰে, কিন্তু ই সদায় উচ্চতৰ পৰা উচ্চতৰলৈ যাব বিচাৰে, ই সেই আহ্বান শুনিব বিচাৰে যি আকাশৰ তাৰকামণ্ডলীৰ পৰা আহে। আমাৰ সৰহভাগেই সেই আহ্বানৰ প্ৰতি কলা, কিন্তু এয়া ভাল কথা যে কিছুমানে সেয়া শুবিলৈ পায় আৰু আমাৰ বৰ্তমানৰ প্ৰজন্মক মহান কৰি তোলে। সিহঁতৰ বাবে জীৱনটো হৈছে এক প্ৰত্যাহ্বান, এক দীৰ্ঘ সাহসৰ অভিযান, সিহঁতৰ সামৰ্থৰ এক পৰীক্ষা।
“মই জীৱনটোক মাত্ৰ এক সমূহ বুলি ভাবো
আত্মাৰ শক্তিক পৰীক্ষা কৰি চাবলৈ”
তেনে এজনেই আছিল এডৱাৰ্ড উইলচন, আৰু এয়া ভাল যে দক্ষিণ মেৰুত উপস্থিত হোৱাৰ পিছত তেওঁ আৰু তেওঁৰ সংগীসকল সিহঁতৰ অন্তিম বিশ্ৰামৰ বাবে শুই পৰিছিল সেই বিশাল এন্টাৰটিকা অঞ্চলত য’ত দীৰ্ঘ দিৱসৰ পিছত দীৰ্ঘ ৰাতিৰ আগমন হয় আৰু নীৰৱতাই শাসন কৰে। সিহঁতে তাতে পৰি আছে যি পৰিমাপ কৰিব নোৱাৰা বৰফৰ দ্বাৰা পৰিবেষ্টিত। সিহঁতৰ ওপৰত মানুহৰ হাতে যথাৰ্থ ফলক আঁৰি দিছে–
“চেষ্টা কৰা, অনুসন্ধান কৰা, বিচাৰি যোৱা কিন্তু পৰাজয় স্বীকাৰ নকৰিবা।”
মেৰু দুটা জয় কৰা হৈছে, মৰুভূমি অনুসন্ধান কৰা হৈছে, ওখ পর্বতবোৰ মানুহৰ প্ৰতি নত হৈছে, যদিও ইভাৰেষ্ট এতিয়াও সগৌৰৱে অপৰাজেয় হৈ আছে। কিন্তু মানুহে অবিৰত চেষ্টা কৰি গৈছে আৰু ইভাৰেষ্ট এদিন মানুহৰ ওচৰত নত স্বীকাৰ কৰিব। কিয়নো মানুহৰ সৰু শৰীৰৰ ভিতৰত এনে এটি মন আছে যিয়ে কোনো সীমা নুবুজে, আৰু এনে শক্তি আছে যিয়ে পৰাভূত হ’ব নাজানে। ইয়াৰ পিছত কি থাকিব পাৰে? পৃথিৱীখন সৰু হৈ আছে আৰু মানুহৰ ৰোমাঞ্চ আৰু মধ্যযুগৰ সামৰিক বিষয়াসকলৰ দুৰূহ অভিযান সিহঁতৰ পৰা ওলাই আছে। আমি আনকি শুনিছো যে মেৰুলৈকে উৰাজাহাজ চলাচল কৰাটো অনতিপলমে সাধাৰণ ঘটনাত পৰিণত হ’ব আৰু পৰ্বতৰ ওপৰত ফিউৰ্ণিকুলাৰ তৈয়াৰ কৰা হ’ব আৰু ইয়াৰ ওপৰেদি গাড়ী চলাচল কৰিব। পৰ্বতৰ ওপৰত বিলাসী হোটেল স্থাপন হ’ব আৰু জাজ সংগীতে সেই ঠাইৰ ৰাতিৰ নীৰৱতা ভংগ কৰিব আৰু বৰফৰ অনন্ত নীৰৱতাক ইতিকিং কৰিব আৰু নির্বোধ মধ্য বয়সীয়া লোকে ব্রিজ খেলিব আৰু পৰচৰ্চা কৰিব আৰু ডেকা লোকসকলে অতিপাত আমোদ-প্ৰমোদত আমনি অনুভৱ কৰিব, আৰু বৃদ্ধ ব্যক্তিসকলে উতনুৱা আনন্দ বিচাৰিব আৰু এয়া সিহঁতে বৃথাই বিচাৰিব।
তথাপি সাহসৰ অভিযান তাত থাকিব দুৰূহ অভিযানকাৰীসকলৰ বাবে আৰু বহল পৃথিৱীখন তেতিয়াও সিহঁতক পোহৰ দেখাব যিসকলৰ সাহস আছে, আত্মা আছে আৰু আকাশৰ নক্ষত্ৰমণ্ডলীয়ে সিহঁতলৈ প্ৰত্যাহ্বান নিক্ষেপ কৰিব। এজনৰ যাবলৈ প্ৰয়োজন হ’ব মেৰুলৈ, অথবা মৰুভূমিলৈ, অথবা পৰ্বতৰ ওপৰলৈ সাহসৰ কামৰ বাবে। জীৱনৰ অভিযান তাত থাকিব সেইসকলৰ বাবে যিসকলে ইয়াক পাব বিচাৰে।
আমি আমাৰ জীৱনটোক আৰু মানৱ সমাজখনক কি যে আবৰ্জনাময় কৰিছো! যথেষ্ট আনন্দৰ আৰু মানৱ আত্মাৰ মুক্ত বিকাশ আমাৰ সন্মুখত উন্মুক্ত । তথাপি আমি অনাহাৰে থাকো আৰু আমাৰ শক্তি দাসত্বত নিঃশেষ কৰো যি বৃদ্ধ মানুহতকৈ বেছি বেয়া। আহা আমি ইয়াক পৰিৱৰ্তন কৰিবলৈ আমাৰ ভাগৰখিনি কৰোঁ যাতে মানৱ জাতি যোগ্যবান হ’ব পাৰে, সিহঁতৰ মহান ঐতিহ্যৰ আৰু সিহঁতৰ জীৱনটো সুন্দৰ আনন্দময় আৰু শক্তিমন্ত কৰিব পাৰে। জীৱনৰ অভিযানে পোহৰ দেখুৱায় আৰু ই হৈছে জীৱনৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ অভিযান।
মৰুভূমি অন্ধকাৰৰ দ্বাৰা আবৃত, কিন্তু ৰেলগাড়ীখনে ইয়াৰ নিৰ্দিষ্ট লক্ষ্যৰ পিনে আগবাঢ়িছে। যদিও ৰাতি অন্ধকাৰ তথাপি মানৱ জাতিয়ে সম্ভৱত উজুটি খাই গোপন লক্ষ্যৰ পিনে আগবাঢ়ি আছে। সোনকালেই দিনৰ আভিৰ্ভাৱ হ’ব আৰু মৰুভূমিৰ পৰিৱৰ্তে আমাক আদৰণি জনাবলৈ তাত থাকিব নীলা -সেউজীয়া সাগৰ। ০ ০ ০.
ৰেলগাড়ীত In a Train Jawaharlal Nehru
বিঃদ্রুঃ উক্ত ‘ৰেলগাড়ীত | In a Train | Jawaharlal Nehru’ ৰচনাটি ৰাব্বি মছৰুৰ ৰচিত ‘বিবিধ‘ শিৰোনামৰ গ্রন্থৰ অন্তর্গত। ৰেলগাড়ীত In a Train Jawaharlal Nehru
ৰাব্বি মছৰুৰ ৰচিত কেইখনমান গ্রন্থ:
- অসমীয়া লেখক পৰিচয়
- বিশ্ব ব্যক্তি পৰিচয়
- অসমীয়া ৰচনা শিক্ষা
- অসমীয়া ভাব সম্প্রসাৰণ
- এক গুচ্ছ জীৱনী
- শিশু পদ্য
- অসমীয়া অনুবাদত বিশ্ব চুটি গল্প
- অসমীয়া অনুবাদত বিশ্ব কবিতা
- অসমীয়া অনুবাদত বিদেশী কবিতা
- পৃথিৱীৰ আৰু মোৰ (কাব্য সংকলন)
- সংহতিৰ ভাড়া ঘৰ ( কাব্য সংকলন)
- মোৰ গীত তোমাৰ সুৰ (গীতি কবিতা সংকলন)
- তুমি কেমন প্রেমিক (বাংলা কাব্য সংকলন)
- তোমাকে বলছি (বাংলা কবিতা সংকলন)
- ফণী শৰ্মাৰ নাটক ‘চিৰাজ’-এক সমালোচনা
- হীৰেন ভট্টাচাৰ্যৰ কবিতা -এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন
- ইছমাইল হোছেইনৰ কবিতা : এক বৈশিষ্ট্যমূলক আলোচনা
- ইছমাইল হোছেইনৰ কবিতা: এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন
- অসমীয়া উপন্যাস সমালোচনা
- অসমীয়া চুটি গল্প সমালোচনা
- মৌলানা আবুল কালাম আজাদ (চমু জীবনী)
- অসমীয়া কবি প্রতিভা (সাহিত্য সমালোচনা)
- বিবিধ (বাৰেমিহলি লিখনিৰ সংকলন)
- নির্বাচিত অসমীয়া কবিতা সমালোচনা
- অসমীয়া ব্যাকৰণ ক অংশ
- অসমীয়া ব্যাকৰণ খ অংশ
- নির্বাচিত অসমীয়া কবিতাৰ মূলভাব
- আৰবী সাহিত্যৰ ইতিহাস:প্রাক-ইসলামী যুগ (৫০০-৬২২ খৃ:)
- আৰবী সাহিত্যৰ ইতিহাস:প্রাথমিক ইসলামী যুগ (৬২২-৬৬১)…
Some Important Books for Students:
- Advertisement Writing
- Amplification Writing
- Note Making
- Paragraph Writing
- Notice Writing
- Passage Comprehension
- The Art of Poster Writing
- The Art of Letter Writing
- Report Writing
- Story Writing
- Substance Writing
- School Essays Part-I
- School Essays Part-II
- School English Grammar Part-I
- School English Grammar Part-II..
অতিৰিক্ত অনুসন্ধান:
