অসমৰ লোক-সংস্কৃতি | Folk Culture of Assam Essay in Assamese

আপুনি যদি ‘অসমৰ লোক-সংস্কৃতি‘ শিৰোনামত এখন ৰচনা / নিবন্ধ (article) বিচাৰি আছে, আৰু ইয়াৰ বিষয়ে সবিশেষ জানিব বিচাৰিছে, তেন্তে এইখন ৰচনা / নিবন্ধ আপোনাৰ বাবে। এই নিবন্ধখন ছাত্ৰ-ছাত্ৰী তথা সাধাৰণ পাঠকসমাজে সহজতে আয়ত্ব কৰিব পৰাকৈ সৰল ভাষাত লিখা হৈছে।

অসমৰ লোক-সংস্কৃতি | Folk Culture of Assam Essay in Assamese

(ৰচনা ১)

কোনো এটি বিশেষ অঞ্চলৰ বা জাতি এটাৰ উমৈহতীয়া সামাজিক জীৱন প্ৰণালীয়েই হৈছে লোক-সংস্কৃতি। লোক-সংস্কৃতিয়ে জাতি এটাৰ সাধাৰণতে চাৰিটা দিশ সামৰি লয়, যথা- (ক) লোক সাহিত্য (খ) সামাজিক প্ৰথা আৰু  ৰীতি-নীতি যথা – পূজা-পাৰ্বণ, উৎসৱ, খেল-ধেমালী আদি  (গ) দৈনন্দিন জীৱনত ব্যৱহাৰ কৰা ভৌতিক সা-সঁজুলি আৰু (ঘ) পৰিবেশিত  কলা । পৃথিৱীৰ প্ৰায় সকলো জাতিৰে নিজস্ব লোক-সংস্কৃতি আছে। তেনেদৰে ভাৰতৰ পূৰ্ব প্ৰান্তৰ সীমামূৰীয়া ৰাজ্য অসমৰো এক ঐতিহ্যমণ্ডিত স্বকীয় সংস্কৃতি আছে। অসমীয়া সংস্কৃতি অনৈক্যৰ মাজত ঐক্যৰ নিদৰ্শন  স্বৰূপ  বিভিন্ন ভাষা-ভাষীৰ লোক যথা- অসমীয়া, বাংলা, বড়ো, আবৰ, মিৰি, নেপালী আৰু বিভিন্ন ধৰ্ম সম্প্ৰদায়ৰ লোক যথা- হিন্দু, বৌদ্ধ, মুছলমান, খৃষ্টান আদিৰ সংমিশ্ৰণত গঢ়ি উঠিছে। তলত অসমীয়া লোক-সংস্কৃতিৰ দিশবোৰ  চমুকৈ আলোচনা কৰিবলৈ লোৱা হ’ল-

অসমৰ লোক-সংস্কৃতিৰ প্ৰধান অংগটো হৈছে অসমৰ লোক বা মৌখিক সাহিত্য। মৌখিক সাহিত্যৰ দিশত অসম বাৰুকৈয়ে চহকী। অসমৰ মৌখিক সাহিত্যক বহলকৈ ৪ টা ভাগত ভাগ কৰিব পাৰি, যেনে- (১) লোকগীত, (২) প্ৰবচন বা ফকৰা যোজনা (৩) সাধুকথা আৰু (৪) মন্ত্ৰ সাহিত্য। অসমীয়া লোক-সাহিত্যৰ মাজেদি অসমীয়া জাতিৰ সামাজিক নীতি নিয়ম, প্ৰেম-বিৰহ, আশা-আকাঙ্খা, সুখ-দুখ, চিন্তা-ভাৱনা, কল্পনা আদি আটাইবোৰ  দিশেই  প্ৰতিফলিত হৈছে।

অসমীয়া লোক-সাহিত্যৰ প্ৰধান ভাগ লোকগীতসমূহক পটভূমি আৰু  বিষয় অনুসৰি ৫ ভাগত ভাগ কৰিব পাৰি যথা- (১) অনুষ্ঠানমূলক  (২) আখ্যানমূলক (৩) দেহ  বিচাৰমূলক (৪) নিচুকনি আৰু (৫) বিবিধ। অনুষ্ঠানমূলক  বিভাগটোত সাধাৰণতে বিহুগীত, হুচৰি, আইনাম, বিয়ানাম, সুবচনীৰ গীত, লখিমী সবাহৰ গীত ইত্যাদি অন্তৰ্ভূক্ত। বিহুগীত তথা বনগীতবোৰ  অসমীয়া আখ্যানমূলক লোকগীতসমূহৰ ভিতৰত আটাইতকৈ বেছি আকৰ্ষণীয় আৰু সাহিত্য তথা সংস্কৃতিৰ ধ্বজ্জাবাহক। বিহুগীতবোৰৰ  মাজত অসমীয়া ডেকা গাভৰুৰ প্ৰাণোচ্ছল যৌৱনৰ আবেগ, অনুভূতি, প্ৰেম বিৰহ আদি ভাৱৰ সন্টালনি প্ৰকাশ ঘটিছে।

“ঘৰতো নবহে মন, সমনীয়া পথাৰতো নবহে মন

  কমোৱা তুলাবোৰ  যেনেকৈ উৰিছে

  তেনেকৈ উৰিবৰ মন”

লোকগীতৰ আখ্যানমূলক গীতৰ মাজেদি অসমীয়া সামাজিক কাহিনী বিশেষকৈ-প্ৰেম প্ৰণয়ৰ ঘটনা কৰুণ  ৰসেৰে সিক্ত হৈ বৰ্ণিত হৈছে। আখ্যানমূলক লোকগীত সমূহক ৩ টা ভাগত ভাগ কৰিব পাৰি, যথা- (১) বুৰঞ্জীমূলক (২) কিংবদন্তীমূলক আৰু (৩) কাল্পনিক।

লোকগীতৰ তৃতীয় বিভাগটো হৈছে দেহ বিচাৰমূলক গীত। এনে গীতবোৰৰ  মাজেদি মানৱ দেহাৰ ক্ষণস্থায়িত্ব, ধন-দৌলতৰ অসাৰত্ব আৰু পাৰলৌকিক চিন্তাৰ প্ৰকাশ ঘটিছে।

নিচুকনি গীতবোৰ  অসমীয়া লোকগীতৰ আন এটি শাখা। নিচুকনি গীতবোৰ সাধাৰণতে ল’ৰা-ছোৱালীক সুৰ আৰু ভাৱৰ দ্বাৰা সন্মোহিত কৰি টোপনি নিয়াবলৈ গোৱা গীত। শ্ৰীধৰ কন্দলীৰ কাণখোৱা’ শিৰোনামৰ নিচুকনি গীতটোৰ অসমীয়া নিচুকনি গীতৰ শ্ৰেষ্ঠ নিদৰ্শন।

অসমৰ লোক-সংস্কৃতিৰ দ্বিতীয় অংগটো হ’ল সামাজিক প্ৰথা,  যথা- ৰীতি নীতি, উৎসৱ, পূজা পাৰ্বন আদি। অসমীয়া মানুহে পালন কৰা বিহু তিনিটা যেনে- বহাগ বিহু, কাতি বিহু আৰু  ভোগালী বিহু। পূজা পাৰ্বন,  যথা- কালি পূজা, দুৰ্গা পূজা, স্বৰস্বতী পূজা, মা কামাখ্যা দেৱীৰ পূজা ইত্যাদি।উৎসববোৰ  হৈছে- দৌল, পচেতী, ভথেলী বাম্বোল, সোনোৰায় আদি । খেল- ধেমালীবোৰ  হৈছে- টাংগুটি,  লুকাভাকু, বাঘাবুল , গছক পতি, হাউ ইত্যাদি। অসমীয়া জাতিৰ ঐক্য আৰু সংহতি স্থাপন আৰু অটুট ৰখাত উক্ত উৎসৱসমূহ , খেল- ধেমালি আৰু পূজা পাৰ্বনে  যথেষ্ট  অৰিহণা যোগাইছে। এনেবোৰ  সামাজিক প্ৰথাত সকলো মানুহে – জাতি ধৰ্ম নিৰ্ৱিশেষে- অংশগ্ৰহণ কৰে।

অসমীয়া লোক-সংস্কৃতিৰ তৃতীয় অংগটো হ’ল দৈনন্দিন জীৱনত ব্যৱহাৰ কৰা ভৌতিক  কলা বা সা সঁজুলি। ইয়াৰ ভিতৰত পৰে অসমীয়া মানুহৰ ঘৰ-দুৱাৰ সজাৰ পদ্ধতি, কাম বন কৰাৰ আহিলা, অসমীয়া সমাজত মুনিহ  আৰু তিৰোতাসকলে পৰিধান কৰা কাপোৰ যেন: পাট কাপোৰ, মুগা কাপোৰ, এৰি  কাপোৰ আদি বিশ্ব বিখ্যাত। এইবোৰ  অসমীয়া সমাজৰ এদনীয়া সম্পদ । তাৰোপৰি সোণ-ৰূপৰ কাম, হাতী দাঁতৰ অলংকাৰ, পিতল বা কাঁহৰ কাম-কাজত অসমীয়া জাতি নিপুন আৰু উদাহৰণৰ যোগ্য।

অসমীয়া সমাজ-সংস্কৃতিৰ চতুৰ্থটো অংগ হ’ল অসমীয়া সমাজত পৰিবেশিত  হোৱা সংগীত, নৃত্য আৰু বাদ্য যন্ত্ৰসমূহ। অসমীয়া সংগীতত ব্যৱহাৰ কৰা বাদ্য-যন্ত্ৰসমূহৰ ভিতৰত- তাল, খোল, মৃদং, পেঁপা, বাঁহী আদি উল্লেখযোগ্য । নৃত্যৰ ভিতৰত বিহু নৃত্য, দেউধনী নৃত্য, ৰাভাসকলৰ ফৰকানি নৃত্য,  বছাও নৃত্য, ওজাপালি নৃত্য, ভাৰীগান নৃত্য  আদি।

ইয়াৰ ওপৰিও অসমীয়া মানুহৰ খোৱা-লোৱাৰ বিশেষ বৈশিষ্ট্য আছে, যথা- অসমীয়া লোকে খাৰ খায়, তামোল পান খায় লগতে অসমীয়া মানুহৰ ৰন্ধণ প্ৰণালীও যুতি লগা আৰু অন্যান্য জাতিৰ তুলনাত পৃথক।

এইদৰে অসমৰ লোক-সংস্কৃতি ভাৰতীয় অন্যান্য ৰাজ্য বা জাতিৰ সংস্কৃতিৰ দৰেই চহকী আৰু বিশেষ বৈশিষ্ট্যমণ্ডিত। ই বহুলভাবে  অন্যান্য জাতিৰ সংস্কৃতিৰ পৰা পৃথক। বৰ্তমান অসমীয়া সংস্কৃতিত বিদেশী প্ৰভাৱৰ ধল বৈছে । বিশেষকৈ পাশ্চাত্য অপ-সংস্কৃতিয়ে অসমীয়া স্বকীয় সংস্কৃতিত আঘাত সানিছে। আনৰ সংস্কৃতি গ্ৰহণত বাধা নাই যদিহে সেই সংস্কৃতি আমাতকৈ উন্নত হয়। কিন্তু  বাস্তৱত দেখা যায়, কিছুমান অসমীয়াই বিদেশী অপ-সংস্কৃতিৰ বলি হৈছে। এয়া নিশ্চয় শুভ লক্ষণ নহয়। আমি আমাৰ ঐতিহ্যমণ্ডিত সংস্কৃতি ম্লান পৰিবলৈ  নিদি ইয়াক জীয়াই ৰখাটোহে বিবেচকৰ কাম হ’ব। কিয়নো যি জাতিৰ নিজস্ব সংস্কৃতি হেৰায়, সেই জাতিটোৰ সত্বাও হেৰাই যায়।

সামৰণিত ক’ব পাৰি অসমীয়া সংস্কৃতিৰ প্ৰতি প্ৰতিজন অসমীয়াই শ্ৰদ্ধাৰ চকুৰে চাই ইয়াক জীয়াই ৰাখক। অন্যথা অসমীয়া সংস্কৃতি যে ক্ৰমে নি:শেষ  হৈ  পৰ-সংস্কৃতিয়ে দখল কৰি আমাৰ সত্বাক পৰাধীন কৰিব সেয়া উলাই কৰিব নোৱাৰি। 0 0 0

অসমৰ লোক-সংস্কৃতি

(ৰচনা ২)

আৰম্ভণি

অসমৰ লোক-সংস্কৃতি হৈছে কোনো অঞ্চল বা জাতি এটাৰ বিশেষ ধৰণৰ জীৱনধাৰা। ইয়াত মুঠতে চাৰিটা দিশ থাকে—(ক) লোক সাহিত্য, (খ) সামাজিক নিয়ম-নীতি, পূজা-পাৰ্বণ, উৎসৱ-অনুষ্ঠান, (গ) দৈনন্দিন জীৱনত ব্যৱহাৰ কৰা সা-সঁজুলি আৰু (ঘ) পৰিৱেশিত কলা। পৃথিৱীৰ সকলো জাতিৰ নিজস্ব লোক-সংস্কৃতি আছে। ভাৰতৰ পূব সীমান্তত থকা অসম ৰাজ্যৰো এক বিৰাট ধৰণৰ সংস্কৃতি আছে। অসমীয়া সংস্কৃতিৰ মূল বৈশিষ্ট্য হৈছে ঐক্য। বিভিন্ন ভাষা-বংশৰ লোক, যেনে অসমীয়া, বাংলা, বড়ো, মিৰি, নেপালী আদিৰ লগতে হিন্দু, বৌদ্ধ, মুছলমান, খ্ৰীষ্টান আদি ধৰ্মৰ লোকবোৰ মিলি এক বিৰাট সাংস্কৃতিক একতা গঢ়ি তুলিছে। তলত অসমীয়া লোক-সংস্কৃতিৰ প্ৰধান দিশবোৰ চমুকৈ বর্ণনা কৰা হ’ল।

লোক সাহিত্য

অসমৰ লোক সাহিত্য বা মৌখিক সাহিত্য বিৰাট সমৃদ্ধ। অসমীয়া মৌখিক সাহিত্যক মুঠতে চাৰিটা ভাগত ভাগ কৰিব পাৰি—(১) লোকগীত, (২) প্ৰবচন বা ফকৰা, (৩) সাধুকথা আৰু (৪) মন্ত্ৰ সাহিত্য। লোক সাহিত্যৰ মাজেৰে অসমীয়া লোকৰ সামাজিক নিয়ম, প্ৰেম-বিৰহ, আশা-আকাংক্ষা, সুখ-দুখ আদি সকলো প্রতিফলিত হৈছে।

লোকগীত

অসমীয়া লোকগীত বিষয় অনুসৰি ৫ ভাগত ভাগ হয়—(১) অনুষ্ঠানমূলক, (২) আখ্যানমূলক, (৩) দেহ বিচাৰমূলক, (৪) নিচুকনি আৰু (৫) বিবিধ। বিহুগীত আৰু বনগীতসমূহ সকলোতকৈ বেছি আকৰ্ষণীয়। বিশেষকৈ বিহুগীতত অসমীয়া ডেকা গাভৰুৰ যৌৱনৰ আনন্দ আৰু দুখৰ কথা প্ৰকাশ পাইছে।

“ঘৰতো নবহে মন, সমনীয়া পথাৰতো নবহে মন
কমোৱা তুলাবোৰ যেনেকৈ উৰিছে
তেনেকৈ উৰিবৰ মন”

আখ্যানমূলক গীতসমূহত অসমীয়া সমাজৰ বিভিন্ন কাহিনী, বিশেষকৈ প্ৰেম কাহিনী বৰ্ণিত হৈছে। ইয়াক বুৰঞ্জীমূলক, কিংবদন্তীমূলক আৰু কাল্পনিক আখ্যানমূলক গীতত ভাগ কৰিব পাৰি।

সামাজিক নিয়ম-নীতি আৰু উৎসৱ

অসমৰ লোক-সংস্কৃতিৰ দ্বিতীয় অংগ হৈছে সামাজিক নিয়ম-নীতি, উৎসৱ, পূজা-পাৰ্বণ আদিৰে ভৰা। বিহু অসমীয়া মানুহৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ উৎসৱ। বিহুৰ তিনিটা ভাগ—বহাগ বিহু, কাতি বিহু আৰু ভোগালী বিহু। পূজা-পাৰ্বণবোৰত কালি পূজা, দুৰ্গা পূজা, স্বৰস্বতী পূজা, কামাখ্যা দেৱীৰ পূজা আদিৰ স্থান আছে। ইয়াৰ উপৰিও আছে বিভিন্ন খেল-ধেমালি যেনে টাংগুটি, লুকাভাকু, বাঘাবুল আদিও। এই সকলোবোৰে অসমীয়া সংস্কৃতিৰ ঐক্যত ভুমিকা ৰাখিছে।

দৈনন্দিন সা-সঁজুলি

অসমীয়া লোকৰ দৈনন্দিন জীৱনৰ সা-সঁজুলিবোৰো সাংস্কৃতিক বৈশিষ্ট্য বহন কৰে। ঘৰ-দুৱাৰ সজাৰ পদ্ধতি, পাট মুগা এৰি আদিৰ পৰিধান, আৰু সোণ-ৰূপৰ অলংকাৰ তৈয়াৰ কৰা কামবোৰে অসমীয়াৰ সাংস্কৃতিক পৰিচয় দিয়ে।

সংগীত, নৃত্য আৰু বাদ্য যন্ত্ৰ

অসমীয়া সংগীতত খোল, মৃদং, তাল, বাঁহী, পেঁপা আদিৰ বাদ্য যন্ত্ৰ ব্যৱহাৰ হয়। নৃত্যৰ ক্ষেত্ৰত বিহু নৃত্য, দেউধনী নৃত্য, ৰাভাসকলৰ ফৰকানি নৃত্য আদিৰ চৰ্চা আছে। সংগীত আৰু নৃত্যৰ মাজেৰে অসমীয়া সংস্কৃতিৰ সৌন্দর্য উদ্ভাসিত হয়।

উপসংহাৰ

অসমৰ লোক-সংস্কৃতি ভাৰতৰ আন আন সংস্কৃতিৰ দৰেই বিশেষ আৰু পৃথক। কিন্তু আজিকালি বিদেশী অপসংস্কৃতিয়ে অসমীয়া সংস্কৃতিৰ ওপৰত খাৰাপ প্ৰভাৱ পেলাইছে। আমাক আমাৰ সংস্কৃতিটো জীয়াই ৰাখিবলৈ চেষ্টাৰ কৰা উচিত। কিয়নো যি জাতিৰ সংস্কৃতি নাই, সেই জাতিৰো কোনো সত্বা থাকে নে।

অসমৰ লোক-সংস্কৃতিৰ প্ৰতি সকলো অসমীয়াই শ্ৰদ্ধা আৰু মৰ্য্যদা দিয়ক। সংস্কৃতি ম্লান হ’লে আমাৰ পৰিচয়ো ম্লান হ’ব।

নোট: যদি আপুনি ‘অসমৰ লোক-সংস্কৃতি | Folk Culture of Assam Essay in Assamese‘ নিবন্ধখনটো ভাল পাইছে / পছন্দ কৰে, অনুগ্ৰহ কৰি আপোনাৰ মতামত জনাব। আমি যিকোনো ধৰণৰ গঠনমূলক মতামতক আদৰণি জনাওঁ ।

Read More: অসমীয়া ৰচনা শিক্ষা

অসমৰ লোক-সংস্কৃতি

বি. দ্র. উক্ত ‘অসমৰ লোক-সংস্কৃতি | Folk Culture of Assam Essay in Assamese’ ৰচনাটি ৰাব্বি মছৰুৰ ৰচিত ‘অসমীয়া ৰচনা শিক্ষা‘ গ্রন্থৰ অন্তর্গত। অসমৰ লোক-সংস্কৃতি, অসমৰ লোক-সংস্কৃতি, অসমৰ লোক-সংস্কৃতি

ৰাব্বি মছৰুৰ  ৰচিত  কেইখনমান গ্রন্থ:

• অসমীয়া লেখক পৰিচয়
• বিশ্ব ব্যক্তি পৰিচয়
• অসমীয়া ৰচনা শিক্ষা
• অসমীয়া ভাব সম্প্রসাৰণ
• এক গুচ্ছ জীৱনী
• শিশু পদ্য
• অসমীয়া অনুবাদত বিশ্ব চুটি গল্প
• অসমীয়া অনুবাদত বিশ্ব কবিতা
• অসমীয়া অনুবাদত বিদেশী কবিতা
• পৃথিৱীৰ আৰু মোৰ (কাব্য সংকলন)
• সংহতিৰ ভাড়া ঘৰ ( কাব্য সংকলন)
• মোৰ গীত তোমাৰ সুৰ (গীতি কবিতা সংকলন)
• তুমি কেমন প্রেমিক (বাংলা কাব্য সংকলন)
• তোমাকে বলছি (বাংলা কবিতা সংকলন)
• ফণী শৰ্মাৰ নাটক ‘চিৰাজ’-এক সমালোচনা
• হীৰেন ভট্টাচাৰ্যৰ কবিতা -এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন
• ইছমাইল হোছেইনৰ কবিতা : এক বৈশিষ্ট্যমূলক আলোচনা 
• ইছমাইল হোছেইনৰ কবিতা: এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়
• অসমীয়া উপন্যাস সমালোচনা
• অসমীয়া চুটি গল্প সমালোচনা
• মৌলানা আবুল কালাম আজাদ (চমু জীবনী)
• অসমীয়া কবি প্রতিভা (সাহিত্য সমালোচনা)
• নির্বাচিত অসমীয়া কবিতা সমালোচনা
• অসমীয়া ব্যাকৰণ ক অংশ
• অসমীয়া ব্যাকৰণ খ অংশ
• নির্বাচিত অসমীয়া কবিতাৰ মূলভাব
• আৰবী সাহিত্যৰ ইতিহাস:প্রাক-ইসলামী যুগ (৫০০-৬২২ খৃ:)
• আৰবী সাহিত্যৰ ইতিহাস:প্রাথমিক ইসলামী যুগ (৬২২-৬৬১)…

Some Important Books for Students:

1. Advertisement Writing
2. Amplification Writing
3. Note Making
4. Paragraph Writing
5. Notice Writing
6. Passage Comprehension
7. The Art of Poster Writing
8. The Art of Letter Writing
9. Report Writing
10. Story Writing
11. Substance Writing
12. School Essays Part-I
13. School Essays Part-II
14. School English Grammar Part-I
15. School English Grammar Part-II..

অতিৰিক্ত অনুসন্ধান:

• অসমীয়া ৰচনা
• নির্বাচিত অসমীয়া সাহিত্য, ৰচনা আৰু ব্যাকৰণ
• তোমাৰ প্রিয় সাহিত্যিক
• জৈৱ বৈচিত্ৰ্য