Home Literary Criticism ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’–এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন | Dimbeshwar Neog...

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’–এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন | Dimbeshwar Neog Chatra Jeevan Aru Somaj Seva

0

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’–এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’--এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন  Dimbeshwar Neog Chatra Jeevan Aru Somaj Seva

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’– এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’–এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন

‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’ শিৰোনামৰ প্ৰৱন্ধটিত লেখক  ডিম্বেশ্বৰ নেওগদেৱে ছাত্ৰসকলৰ কৰ্তব্য আৰু সিহঁতে কিদৰে সমাজ সেৱা কৰিব পাৰে সেই সম্পৰ্কে আলোচনা আগবঢ়াইছে।

লিখকৰ মতে ‘অবনুৱাক বনুৱা’ কৰাটোৱে শিক্ষাৰ উদ্দেশ্য হোৱা উচিত। ছাত্ৰ জীৱন শিক্ষা আৰহণৰ উপযুক্ত সময়। ছাত্ৰ জীৱনতে ল’ৰা-ছোৱালীয়ে  শাৰীৰিক, মানসিক, নৈতিক আৰু আধ্যাত্মিক বিকাশৰ সকলোবোৰ বিষয় অনুশীলন কৰিব লাগে। ছাত্ৰসকলে পুথিত যিবোৰ শিক্ষা বা জ্ঞান লাভ কৰে বাস্তৱ জীৱনত তাৰ প্ৰয়োগ কৰিব লাগে। উদাহৰণস্বৰূপে স্কুলত শিকোৱা ‘দুখীয়াক মৰম কৰিব লাগে’ — কথাষাৰ বাস্তৱ জীৱনত কাৰ্যকৰী কৰিব লাগে।

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’– এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন 

দেশ সেৱাত ব্রতী হ’বলৈ হ’লে ছাত্ৰ জীৱনত বহুমুখী শিক্ষাৰ প্ৰয়োজন আছে। দেশ সেৱা এক মহত্বৰ কাম। এই কামৰ বাবে শিক্ষাৰ প্ৰয়োজন। কিয়নো ঠেক মনৰ মানুহে দেশক ভাল পাব নোৱাৰে। মনৰ ভিতৰত যেতিয়া জ্ঞানৰ পোহৰ থাকে তেতিয়াহে আনক পোহৰ বিলাব পাৰে। বহুমূখী শিক্ষা বুলিলে সেইবোৰ বিষয়ত শিক্ষা লাভ কৰাক বুজায় যিবোৰ শিক্ষা লাভ কৰিলে সামাজিক জ্ঞান হোৱাৰ উপৰিও অৰ্থকৰী জ্ঞানো লাভ হয়। অৰ্থকৰী শিক্ষাৰ বাবে বৃত্তিমুখী শিক্ষাৰ প্ৰয়োজন আছে। লিখকে কৈছে যে ছাত্ৰসকলে শালিধানৰ বোকামাটিত নানামিব পাৰে, কিন্তু সিহঁতে কঠীয়া তলিত হাল জুৰি চাব লাগিব। ছাত্ৰসকলে শিক্ষাৰ শাৰীৰিক, মানসিক, আধ্যাত্মিক, নৈতিক আদি যিবোৰ ভাগ আছে সকলো বিষয় চৰ্চা কৰিব লাগে।

কোনো কামত সফল হ’বলৈ একাগ্ৰতাৰ প্ৰয়োজন। ফকৰা যোঁজনাত কোৱা হৈছে যে পঢ়াওঁতা অৰ্থাৎ শিক্ষক,  পঢ়োতা অৰ্থাৎ ছাত্ৰ আৰু পাণ গছ ৰুওঁতা – এই তিনিজনে একাণপতীয়কৈ আৰু একাগ্ৰচিত্তে নিজৰ নিজৰ কাম কৰি নাথাকিলে সেই কামৰ পৰা সুফল আশা কৰিব নোৱাৰি। কাৰণ পাণ গছৰ পৰা লাভবান হ’বলৈ পান গছ উপযুক্ত বতৰত ৰুব লাগিব আৰু তাৰ গুৰিত সময়মতে সাৰ-পানী দি থাকিব লাগিব, নহ’লে পান গছ মৰহি যাব। সেইদৰে এজন শিক্ষকে যদি শিক্ষা দান কৰা কাৰ্যত একাণপতীয়কৈ লাগি নাথাকে, তেন্ত সেইজন শিক্ষকে ছাত্ৰসকলক উপযুক্ত শিক্ষা দান কৰিব নোৱাৰে। ঠিক তেনেকৈ ছাত্ৰসকলেও ছাত্ৰ জীৱনত একাগ্ৰচিত্তে শিক্ষা আহৰণত ব্রতী হ’ব লাগিব। তেতিয়াহে সিহঁতে প্ৰকৃত শিক্ষা আৰহৰণ কৰিব পাৰিব আৰু সেই শিক্ষাৰ দ্বাৰাহে দেশৰ মঙ্গল হ’ব।

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’– এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন

ছাত্ৰসকলে সমাজ সেৱাৰ বাবে নিজৰ সমাজখনকে বাছি ল’ব পাৰে বুলি লিখকে কৈছে।  অৰ্থাৎ লিখকে বুজাব বিচাৰিছে যে মানুহে সমাজ পাতি বসবাস কৰাৰ লগে লগে গাওঁৰ জন্ম হৈছে । গাওঁৰ তুলনাত নগৰ হৈছে বহু যুগৰ পিছৰ সৃষ্টি। নগৰ সৃষ্টিত গাওঁৰ মানুহেই আগভাগ লয়। উদ্যোগ বা চৰকাৰী অফিচ আদালত আদিক কেন্দ্ৰ কৰি নগৰ গঢ়  লৈ উঠে। পিছত চাকৰিজীৱি আৰু উদ্যোগৰ লগত জড়িত মানুহে নগৰ প্ৰসাৰিত কৰে।  নগৰত সাধাৰণতে সা-সুবিধা বেছি থাকে যদিও নগৰৰ মানুহে ইয়াৰ প্ৰয়োজনীয় কেঁচা সামগ্ৰী, খাদ্য-বস্তু আদিৰ বাবে গাওঁৰ ওপৰতেই নিৰ্ভৰ কৰি থাকিব লগা হয়। কাৰণ গাওঁ অঞ্চলতহে কৃষিজাত সামগ্ৰী উৎপাদন কৰা হয়। গাওঁ অঞ্চলৰ মানুহে যদি সিহঁতৰ উৎপাদিত সামগ্ৰী চহৰলৈ ৰপ্তানি নকৰে তেন্তে চহৰ অঞ্চলৰ মানুহে প্ৰয়োজনীয় খাদ্য সামগ্ৰীৰ অভাৱত ভূগিব। তেতিয়া চহৰৰ অস্তিত্ব ম্লান পৰি যাব। আনহাতে গাওঁৰ মানুহেহে দেশৰ ঐতিহ্য, পৰম্পৰা, কৃষ্টি, সভ্যতা আদি ধৰি ৰাখিব পাৰে। নগৰ অঞ্চলত ভিন ভিন ঠাইৰ মানুহ আহি বাস কৰে বাবে সিহঁতে নিজৰ নিজৰ কৃষ্টি সভ্যতা ধৰি ৰাখিব নোৱাৰে। সেয়ে লেখকে গাওঁক নগৰৰ ‘জনক-জননী’ অৰ্থাৎ পিতৃ-মাতৃ বুলি কৈছে। 

কাৰ্যকৰী জ্ঞান লাভৰ কাৰ্যক্ষেত্ৰ হিচাপে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে নিজৰ গাওঁখনকে বাছি ল’ব লাগে। বৰ্তমান বিজ্ঞানৰ যুগতো আমাৰ দেশৰ গাওঁ অঞ্চলবোৰ  অজ্ঞান, অন্ধকাৰ, কুশিক্ষা আদিত বুৰ গৈ আছে। বহুত গাওঁলীয়া মানুহে গাহৰিৰ দৰে পেট পুহি থকাটোৱেই জীৱনৰ উদ্দেশ্য বুলি ভাবি আছে। সিহঁতে নিজৰ ঘৈণী আৰু ল’ৰা-ছোৱালীৰ বাহিৰে আনৰ মৰম নুবুজে। আজিও এচিকটা মাটিৰ বাবে ভায়ে ভায়ে কটা-কটি, মৰা-মৰি আদি কৰি থাকে। কুৰ্চুট কপটে আমাৰ গাওঁবোৰক খুলি খুলি খাই আছে। গাওঁত এজনৰ ভাল দেখিলে নিজেও ভালৰ শাৰীলৈ উধাবলৈ চেষ্টা নকৰি কেনেকৈ সেইটোকো নমাই আনিব পাৰি তাৰ চিন্তাহে কৰি থাকে। ছাত্ৰসকলে এইবোৰ কুসংস্কাৰ আঁতৰ কৰিবলৈ নিজৰ গাওঁখনকে সিহঁতৰ কাৰ্যক্ষেত্ৰ হিচাপে  গ্ৰহণ কৰিব পাৰে।

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’– এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন

ছাত্ৰ জীৱনতে এনে কাৰ্যকৰী শিক্ষা লাভ নকৰিলে পিছলৈ সেয়া হৈ নুঠে। অৱশ্যে এনে কাৰ্যকৰী শিক্ষা লাভ কৰিবলৈ হ’লে ছাত্ৰসকলে আগতে প্ৰগতিশীল ভাৱধাৰাৰ লগত পৰিচিত হ’ব লাগিব যিবোৰ পাঠ্যপুথিৰ জৰিয়তে স্কুল-কলেজত শিকোৱা হয়। কিন্তু দুখৰ বিষয় যে ছাত্ৰসকলে পুথিত শিকা বিষয়বোৰ কাৰ্যক্ষেত্ৰত প্ৰয়োগ কৰা দেখা নাযায়। প্ৰকৃততে ছাত্ৰ জীৱনতে এনে কাৰ্যকৰী শিক্ষা লাভ কৰা অতি প্ৰয়োজনীয়।

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’– এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন

প্ৰকৃত শিক্ষা লাভ কৰিবলৈ যে অনুশীলনৰ প্ৰয়োজন সেয়া বুজাবলৈ লিখকে কমাৰশালৰ উপমা দাঙি ধৰিছে।  লেখকে কৈছে যে লোৰ বস্তু সাধাৰণতে কমাৰশালত তৈয়াৰ কৰা হয়। কিন্তু কমাৰশালত কোনো বস্তু গঢ়িবলৈ হ’লে প্ৰথমতে লোডাল জুইশালত গৰম কৰিব লাগিব। লোডাল গৰম নকৰাকৈ কমাৰশালত তাক কোনো গঢ়  দিব নোৱাৰি। এনেদৰে সাঁতুৰিবলৈ শিকিবলৈ হ’লে প্ৰথমতে পানীত নামিব লাগিব। পানীত নিতিতাকৈ সাঁতোৰ শিকাটো অসম্ভৱ। ঠিক তেনেকৈ ছাত্ৰসকলে প্ৰকৃত শিক্ষা লাভ কৰিবলৈ অনুশীলন কৰাৰ প্ৰয়োজন আছে।

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’– এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন

লিখকে ছাত্ৰসকলক ফুলৰ লগত তুলনা কৰি কৈছে যে পূজাৰ উপচাৰ হিচাপে ফুল ব্যৱহাৰ হয়।  কলি ফুল পূজাত ব্যৱহাৰ নহয়, বিকশিত ফুলহে পূজাৰ যোগ্য। ঠিক সেইদৰে দেশৰ ভৱিষ্যত নিৰ্ভৰ কৰে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ ওপৰতহে। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে বিদ্যা-বুদ্ধিত পূৰঠ হ’লেহে সিহঁতৰ দ্বাৰা দেশ তথা সমাজৰ মঙ্গল হ’ব। কিন্তু সিহঁত যদি বিপথগামী হয় বা উপযুক্ত শিক্ষা লাভ কৰিব নোৱাৰে তেন্তে সিহঁত ঠিক কলি ফুল পূজাৰ অযোগ্য বুলি বিবেচিত হোৱাৰ দৰেই উপযুক্ত শিক্ষাহীন বুলিদেশ সেৱাৰ বাবেঅযোগ্য বুলি বিবেচিত হ’ব।

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’– এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন

বিশ্বৰ প্ৰায় সকলো ধৰ্মই এক মহান সৃষ্টিকৰ্তাক বিশ্বাস কৰে। সৃষ্টিকৰ্তাক পূজা-অৰ্চনা কৰাটো ধৰ্মৰ এক প্ৰধান অঙ্গ। তেওঁক সন্তুষ্ট কৰাটো আমাৰ এক ধৰ্মীয় কৰ্তব্য। কিন্তু ভগৱানক আমি সচক্ষে দেখা নাপাওঁ। আকৌ হিন্দু ধৰ্মত কোৱা হৈছে যে মানুহৰ অন্তৰত ভগৱান লুকাই থাকে। সেই দিশৰ পৰা আমি মানৱ সেৱাৰ যোগেদি ভগৱানক সেৱা কৰিব পাৰি। ছাত্ৰসকলেও মানৱ সেৱাত আত্ম নিয়োগ কৰাৰ জৰিয়তে ভগৱানক সেৱা কৰিব পাৰে। সিহঁতে এই কাৰ্যৰ বাবে নিজৰ গাওঁখনকে বাচি ল’ব পাৰে। সিহঁতে গাওঁৰ পৰা অজ্ঞানতা দূৰ কৰা, অশিক্ষিতক শিক্ষিত কৰা, কুসংস্কাৰ দূৰ কৰা আদি কাৰ্যত ব্রতী হৈ নাৰায়ণক সেৱা কৰাৰ পথ বাছি ল’ব পাৰে।

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’– এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন

এনেদৰে লিখক ডিম্বেশ্বৰ নেওগদেৱে ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’ নামৰ প্ৰৱন্ধটিত ছাত্ৰসকলৰ কৰ্তব্য আৰু সিহঁতে কিদৰে ছাত্ৰজীৱনতে সমাজসেৱাৰ প্ৰশিক্ষণ কৰিব পাৰে তাৰ সবিশেষ যুক্তিপূৰ্ণ আলোচনা আগবঢ়াইছে। 0 0 0. 

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’– এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন

ৰাব্বি মছৰুৰ  ৰচিত  কেইখনমান গ্রন্থ:

ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ প্ৰৱন্ধ ‘ছাত্ৰ-জীৱন আৰু সমাজ সেৱা’– এক বিশ্লেষণাত্মক অধ্যয়ন

Some Important Books for Students:

  1. Advertisement Writing
  2. Amplification Writing
  3. Note Making
  4. Paragraph Writing
  5. Notice Writing
  6. Passage Comprehension
  7. The Art of Poster Writing
  8. The Art of Letter Writing
  9. Report Writing
  10. Story Writing
  11. Substance Writing
  12. School Essays Part-I
  13. School Essays Part-II
  14. School English Grammar Part-I
  15. School English Grammar Part-II..

অতিৰিক্ত অনুসন্ধান:

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here